Uzun süredir kanser tedavisi görmekte olan devrimci halk tiyatrosunun öncülerinden, sanatçı Rüçhan Tolgay, bugün Berlin'de aramızdan ayrıldı.
Yoldaşımız, arkadaşımız yazar Emrah Cilasun, annesi ve sevgili yoldaşını kaybetti.
Hem Emrah'ın, hem yoldaşları, arkadaşları ve hem de devrimci camianın başı sağ olsun. Sabırlar diliyorum.
O, Türkiye'de köy-köy, kasaba-kasaba dolaşarak devrimci tiyatroyu halka taşıyan sanatçılardan biriydi; 1970'li yılların sonundan beri sürgünde yaşıyordu; sanat çalışmalarını ve devrimci mücadelesini burada da sürdürdü.
Çerkes Ethem'in torunlarından olan Tolgay, geçtiğimiz yıllarda kaybettiğimiz Ali Haydar Cilasun'un da hem sahne arkadaşı, hem eşiydi
Anısı önünde saygıyla eğiliyorum.
Yol verin kanatlı atlara
Sürgünden dönen çocuklara
Ateşler yakın doruklarda
Geçit vardır yarınlara
Göç yolları
Göründü bize
Görünür elbet
Göç yolları
Bir gün gelir
Döner tersine
Dönülür elbet
(Murathan Mungan)
Doğan Akhanlı'dan, Rüçhan Tolgay ve Emrah için çok anlamlı bir mesaj...
"Dogan Akhanli
Sevgili Emrah Cilasun,
Annen Rüçhan Tolgay’ın ölüm haberini gece yarısına doğru haber aldım. Onunla yapılmış söyleşileri okudum. 1980 yılında Schaubühne’de Macit Koper-Ayla Algan’ın sahneye koydukları “Giden Tez Geri Gelir” adlı oyunu izledim. Annen’e ve Anadolu Sahnesi’ne dair yazıları okurken, mazinin aynı zamanda gelecek de olabileceğini kavrar gibi oldum. Seni ve daha çok da eserlerini tanıyan biri olarak, annenle vefat ettiği gün tanışmak, damarlara pompalanan bir çaresizlik hissi uyandırsa da, aynı zaman da, sana yadigar kalan yetmiş dört yıllık hayata sığdırdığı estetik başkaldırının, senin öfkeli duygusallığını nasıl şekillendirdiğini daha iyi anladım. Sende zaten ölümsüz olan Annen Rüçhan Tolgay’ın vefat ettiği gün, bende yaşamaya başlaması bir paradoks değil, ölümle hayatın bir birinin zıddı olmadığının bir kanıtı. Başın sağolsun."
"Dogan Akhanli
Sevgili Emrah Cilasun,
Annen Rüçhan Tolgay’ın ölüm haberini gece yarısına doğru haber aldım. Onunla yapılmış söyleşileri okudum. 1980 yılında Schaubühne’de Macit Koper-Ayla Algan’ın sahneye koydukları “Giden Tez Geri Gelir” adlı oyunu izledim. Annen’e ve Anadolu Sahnesi’ne dair yazıları okurken, mazinin aynı zamanda gelecek de olabileceğini kavrar gibi oldum. Seni ve daha çok da eserlerini tanıyan biri olarak, annenle vefat ettiği gün tanışmak, damarlara pompalanan bir çaresizlik hissi uyandırsa da, aynı zaman da, sana yadigar kalan yetmiş dört yıllık hayata sığdırdığı estetik başkaldırının, senin öfkeli duygusallığını nasıl şekillendirdiğini daha iyi anladım. Sende zaten ölümsüz olan Annen Rüçhan Tolgay’ın vefat ettiği gün, bende yaşamaya başlaması bir paradoks değil, ölümle hayatın bir birinin zıddı olmadığının bir kanıtı. Başın sağolsun."
Yorumlar
Yorum Gönder