FARKLI ARKADAŞLAR


Kedilere bayılırım...

Küçükten beri onlarla haşır-neşir olmuşluğum vardır. Her birinin diğerine benzemeyen karakterleri olur... Sevimlilikleri de ayrı.

Köpeklerle tanışıklığım yoktu.
Oğlumun sayesinde şimdi karagözlü kara kadifeden bir ev arkadaşımız var. Böylece onların dünyasını da tanımaya başladım.

Bazı davranışları sıkıcı derecede mekanik gibi görünebiliyor. Öğrendikleri her şeyi, alışkanlıklarını birebir tekrarlıyorlar..

Ama bu mekanik gibi görünen davranışlara eşlik eden öylesine derin bir duygusallıkları var ki çok şaşırtıcı. Çok müthiş bir bağlılık ve sevgi gösteriyorlar. Hiç tahmin etmezdim; çok nazikler, anlayışlılar...

Uykusunda kesseniz umurunda olmayacak kadar size güveniyorlar ama yine aynı uykuda üçyüz-beşyüz metre ötede sokaktan gelen bir tıkırtı veya kokuya bile tehlike işareti sayıp büyük tepki gösterebiliyorlar.

Bu güzel canlıların insanlara bağlı ve bağımlı bir yaşama mahkum oluşları ise hüzün verici.

Hem büyük bir sorumluluk duymanıza neden oluyorlar, hem de başka bir canlı üzerinde otorite sahibi olmanın rahatsız edici bir yanı var. Buna hakkımız var mı diye düşünürüm... Ama insanların desteği olmadan da yaşamlarını sürdürebilecekler mi?

Yorumlar